Dinsdag zijn we verhuisd, van ons prettige guesthouse naar een appartement. Het appartementen complex heeft een wat bijzondere stijl, ik kan het niet anders omschrijven dan een creatieve combinatie met wat Zwitserse details. Het complex is een gezellig dorpje met veelal locale mensen. We worden al meteen vriendelijk begroet. De eerste avond kregen we het raam niet dicht, dit werd meteen opgemerkt en er schoten van alle kanten Cambodjanen te hulp. Een op de keuken waar het raam zich boven bevind, twee buiten duwend tegen het raam en een die er bij stond om het te regelen. Ik vond het een prachtig welkoms gebaar;)

Helaas zie je deze behulpzaamheid niet overal. Inmiddels heb ik al wel wat ongelukken onderweg gezien, sommige met vermoedelijk geen goede afloop. Als je geluk hebt schieten er wat mensen je te hulp maar dan wel zonder enige medische kennis. Een paar dagen terug was er een meisje gevallen met haar fietsje ik heb verbaasd zitten kijken hoe iedereen er langs reed/fietste er werd niet op of om gekeken. Ik heb nog gevraagd aan de moto driver of hij wilde stoppen maar hij hoorde me niet?! Gelukkig stond het meisje weer op en is verder met haar fiets aan de hand verder gelopen.
Dieren in Cambodja hebben een functie en worden echt als een ding behandeld. De honden en katten zitten onder de schurft en de beestjes worden alleen maar bang als je ze aandacht wil geven. Gister avond hebben Janne en ik ze eten gegeven, sinds dien hebben we opeens drie waakhonden voor de deur:)

Verder wilde ik graag een fiets huren om zelf naar het werk te komen. Tot nu toe heb ik alleen nog maar achter op een brommer gezeten of in een tuk tuk. Al eerder hadden we naar de prijs geïnformeerd bij een fietsen zaak. 20 dollar aan borg en 1 dollar per dag aan huur. Maar blijkbaar stijgt de prijs enorm per dag??!! Gister kwam ik om een fiets te halen en opeens was het 50 dollar borg en ze hadden geen fietsen voor 1 dollar, alleen voor 2 per dag. Wanneer je dan uit legt dat het een paar dagen nog anders was word hun Engels gebrekkig en weten ze echt niet waar je het over hebt. Tja vriendelijk bedankt, ik kijk wel even verder.....

Van ons vorige guesthouse kreeg ik de tip om een fiets schuin tegenover hun te huren. Bij aankomst even gezegd van wie ik de tip heb gekregen dit komt altijd goed over als je iemand van hier kent en inderdaad de prijzen zakken weer. 10 dollar borg en 1 dollar huur per dag. Uiteraard nog even na gevraagd of ik korting kan krijgen omdat ik de fiets voor lange tijd huur maar hij heeft me al korting gegeven want de fietsen zijn eigenlijk 1,50 dollar per dag. Dan doe ik maar net of ik het geloof en reken af, want het is natuurlijk ook geen geld. Op mijn prachtige witte verroeste fietsje rijd ik door de stad. Even wennen want alles gaat maar gewoon door. Verkeer van alle kanten en je moet gewoon door gaan, niet stoppen! Gek genoeg gaat het me goed af, nu maar hopen dat ik dit ook weer snel afleer voordat ik in Nederland voor problemen zorg;)

Het werken op school is een enorm bijzondere ervaring. Geregeld valt de stroom uit. Dit geeft me vaak wel even de kans om af te wijken van de training. Gister was het weer zo ver. Ik heb de kinderen een leeg vel papier gegeven en gevraagd of ze hier hun naam, leeftijd en hobby's op wilde schrijven en tekenen. Ik heb een voorbeeld gemaakt met mijn eigen naam en heb verteld over mijn eigen hondje. Het is erg grappig voor ze dat mijn hondje binnen mag slapen. Ze zijn onder de indruk van hoe mooi hij is. Het communiceren met de kinderen is vaak met flink veel gebaren en een een hoop gelach. Door de oefening merk ik wel dat de kinderen wat meer los komen en meer Engels kunnen dan ze zelf denken. Maandag hebben ze examen. Raad eens wie die gaat afnemen. :-?